Nicea

Nicea to stolica Lazurowego Wybrzeża i modny śródziemnomorski kurort. Miasto jest idealnym wyborem na długie wakacje, bo jest świetnie skomunikowane z najważniejszymi atrakcjami w regionie.

Nicea jest 5. największym miastem Francji (ok. 350 tys. mieszkańców) i nieformalną stolicą Lazurowego Wybrzeża. Samo miasto oferuje mnóstwo atrakcji i pięknych widoków, a dookoła niego znajduje się wiele atrakcji, do których można łatwo i tanio dojechać autobusem lub pociągiem.

Mój drukowany przewodnik po Nicei z nagraniem spaceru do słuchania w trakcie zwiedzania znajdziesz na stronie LazuroweWybrzeże.pl.

Nicea zachwyca architekturą z okresu La Belle Epoque, długą na 7 km Promenadą Anglików i wyśmienitą francusko – włoską kuchnią. Miasto leży nad malowniczą Zatoką Aniołów i z powodzeniem może być bazą wypadową do zwiedzania całej okolicy.

Krótka historia Nicei

Niceę założyli Grecy z Marsylii między IV, a II w. p.n.e. nadając miastu nazwę Nikaia (od Nike, greckiej bogini zwycięstwa). Pierwsza osada znajdowała się na terenie obecnego Wzgórza Zamkowego. Z kolei Rzymianie osiedlili się nieco dalej od morza, w dzisiejszej dzielnicy Cimiez.

Historia Nicei pełna jest bitew i wciąż zmieniających się granic w pobliżu miasta. W średniowieczu Nizza (tak nazywali ją Włosi) przechodziła z rąk do rąk; należała m.in. do hrabiów Prowansji oraz książąt Sabaudii. W 1543 r. została oblężona i okradziona przez wojska francusko – tureckie, a oryginalne kule armatnie z tego ataku wciąż można odnaleźć w mieście (3 z nich wiszą między balkonem, a arkadami kościoła na Placu Garibaldiego).

Do Francji miasto należy od 1860 r. kiedy to zostało przyłączone w drodze referendum (chociaż decyzja była podjęta jeszcze przed nim). W 2001 r. w Nicei podpisano Traktat Nicejski, dzięki czemu Polska weszła do Unii Europejskiej w 2004 r. Miało to miejsce w Pałacu Książąt Sabaudii, który można zobaczyć stojąc na samym środku targowiska Cours Saleya.

Atrakcje – co zobaczyć w Nicei?

Najważniejsze atrakcje Nicei znajdują się w centrum miasta i są dostępne w zasięgu spaceru. Można je odkryć w 3 – 4 godziny. Warto jednak przeznaczyć cały dzień na zwiedzanie miasta i dotrzeć także do atrakcji leżących nieco dalej od centrum.

Ponieważ atrakcji w Nicei nie brakuje, a turyści nie zawsze wiedzą, co warto zobaczyć, oto ich lista bez opisu: Plac Massena, Stare Miasto, Promenada Anglików, Wzgórze Zamkowe, Stary Port, Plac Garibaldiego, dzielnica Cimiez, Park Phoenix, wzgórze Mont Boron. Poniżej znajdziesz opisy poszczególnych miejsc.

Plac Massena, Promenada Paillon i Plac Garibaldiego

Zwiedzanie Nicei najlepiej rozpocząć na Placu Massena, który uznawany jest za centrum miasta. Jeszcze w pierwszej połowie XIX w. w miejscu placu stał most łączący Stare Miasto z Nowym Miastem. Rzeka Paillon wciąż płynie w tym miejscu, ale została zabudowana, bo zalewała Stare Miasto. Dzięki temu powstał Plac Massena oraz Promenada Paillon, która jest dzisiaj miejscem spacerów. Znajdują się tam fontanny i place zabaw dla dzieci.

Na Placu Massena uwagę zwracają przede wszystkim rzeźby siedzące na wysokich słupach. Jest to dzieło hiszpańskiego artysty Jaume Plensy i nazywa się Konwersacje w Nicei. Posągów jest tyle ile kontynentów, a w nocy są od środka podświetlane. Warto także zwrócić uwagę na okrągłą Fontannę Słońca z nagim Apollem pośrodku. Z kolei w ogrodzie Alberta I tuż obok znajduje się ogromny metalowy łuk. Jest to dzieło Łuk 115°5 lokalnego artysty, Bernara Veneta, który odwzorował w ten sposób kształt Promenady Anglików.

Co roku w lutym na Placu Massena odbywa się wielka impreza karnawałowa. Karnawał w Nicei jest organizowany od ponad 140 lat i przyciąga turystów z całego świata. Dwie najważniejsze imprezy, w których warto wziąć udział to wieczorna Parada Świateł oraz Bitwa Kwiatowa organizowana w dzień.

Spacerując po rzece Promenadą Paillon do końca dotrzemy do Placu Garibaldiego, który jest chyba najbardziej włoskim miejscem w Nicei. Plac ten powstał w 1773 r., aby przywitać króla Sardynii Wiktora Amadeusza III i nosi imię Giuseppe Garibaldiego (1807-1882), bohatera narodowego Włoch. Zasłynął on udziałem w zjednoczeniu tego kraju, a urodził się właśnie w Nicei. Będąc na placu warto zwrócić uwagę na świetny przykład malarstwa iluzjonistycznego (fr. trompe l’oeil). Dekoracje na budynkach dookoła są namalowane. Prawdziwe są tylko okna, okiennice i balkony.

Plac Massena z Placem Garibaldiego łączy tramwaj T1, który oba place pokonuje na bateriach. Trakcji nie zainstalowano, aby nie szpeciła przestrzeni.

Stare Miasto w Nicei

Stare Miasto w Nicei jest idealną atrakcją do zwiedzania podczas letnich upałów w lipcu i sierpniu. Leży tuż obok Wzgórza Zamkowego; na południu graniczy z Promenadą Anglików, a na północy z rzeką Paillon. Można się tam długo szwendać po labiryncie wąskich zacienionych uliczek i odkrywać kolejne atrakcje. Ale Stare Miasto to nie tylko plątanina ulic. To także stare kolorowe kamienice, zabytkowe kościoły i kaplice, place targowe i oczywiście mnóstwo restauracji, barów i sklepów z pamiątkami.

Spacerując po tej części Nicei warto odnaleźć kilka ciekawych miejsc. Absolutnie nie można pominąć targowiska prowansalskiego Cours Saleya, które jest czynne przez cały tydzień i w zasadzie ma 3 różne oblicza. W poniedziałki działa tam wielki antykwariat pod gołym niebem, a swoje towary wystawiają antykwariusze z całej okolicy. Od wtorku do niedzieli przed południem miejsce to zajmują stragany z kwiatami, żywnością, produktami lokalnymi i pamiątkami. Wieczorem z kolei Cours Saleya staje się ogromną restauracją. Pobliskie lokale wystawiają swoje stoliki i serwują całkiem dobre – jak na turystyczne miejsce, jedzenie. Na samym końcu Cours Saleya stoi tzw. Żółty Dom. To miejsce, w którym swoją pracownię miał Henri Matisse.

Spośród innych ciekawych adresów na Starym Mieście proponuję odwiedzić chociażby te:

• Patisserie Henri Auer, 7 Rue Saint-François de Paule. Sklep z czekoladkami i kandyzowanymi owocami, które rodzina Auerów produkuje tu od 1820 r. Swoje ulubione czekoladki kupowała tu królowa Wiktoria, która często odpoczywała w Nicei jako Lady Balmoral. Dzięki temu nikt nie zakłócał jej spokoju.
• Opera w Nicei. Budynek okazałej nicejskiej opery stoi dokładnie naprzeciwko sklepu firmowego Auer. Obiekt został zaprojektowany m.in. przez Charlesa Garniera, autora opery w Monte Carlo i słynnej Opery Paryskiej.
• Pałac Książąt Sabaudii, Place Pierre Gautier. To właśnie tu podpisano w 2001 roku Traktat Nicejski, co pozwoliło Polsce wejść do Unii Europejskiej w 2004 r. Dzięki powiedzeniu Jana Rokity „Nicea albo śmierć” o traktacie słyszał chyba każdy Polak. W budynku mieści się obecnie prefektura.
• Dom Adama i Ewy, 8 Rue de la Poissonnerie. Zaliczany do najstarszych domów w Nicei (pochodzi z końca XVI w.) jest atrakcją ze względu na płaskorzeźby nad wejściem. Przedstawiają Adama i Ewę, których z pewnością nie można uznać za atrakcyjnych. Aby zobaczyć płaskorzeźby należy stanąć przed wejściem w wąskiej uliczce i spojrzeć wysoko do góry.
• Katedra św. Reparaty, 3 Pl. Rossetti. Ten barokowy kościół stoi przy placu Rossetti. Święta Reparata to patronka Nicei. Według legendy jej ciało dopłynęło do brzegów Nicei na łodzi niesionej przez anioły. Jest to jedno z wyjaśnień pochodzenia nazwy Zatoka Aniołów.
• Plac św. Franciszka (Place Saint-François). To właściwe miejsce, aby zaopatrzyć się w świeże ryby i owoce morza. Od placu odchodzi w kierunku północno – wschodnim wąska uliczka Rue Pairolière, którą można dojść aż na Plac Garibaldiego, po drodze mijając mnóstwo restauracji i sklepów z pamiątkami, a także Wieżę św. Franciszka (Tour Saint-François, 2-3 Ruelle Saint-André), która jest płatnym punktem widokowym.

Wzgórze Zamkowe

Wzgórze Zamkowe to miejsce z najlepszymi widokami na miasto. Warto pamiętać, że punkty widokowe znajdują się z obu stron wzgórza. Większość turystów podziwia tylko widok na Stare Miasto i Promenadę Anglików, podczas gdy z drugiej strony wzgórza można zobaczyć Stary Port i wzgórze Mont Boron.

Na Wzgórze Zamkowe jest kilka pieszych podejść, a najczęściej wybierane są schody znajdujące się tuż przy Promenadzie Anglików. Pod schodami jest winda w skale, którą za darmo można wjechać prawie na samą górę (czynna zwykle w godz. 10-18).

Wzgórze Zamkowe to miejsce pierwszej nicejskiej osady. W średniowieczu znajdował się tam jeden z największych europejskich zamków, a obecnie jest to park miejski z kawiarenką i sztucznym wodospadem. Zamek został rozebrany na polecenie króla Ludwika XIV w 1706 r., ale nie przeszkadza to nieprzygotowanym turystom pytać przechodniów o to, gdzie można znaleźć zamek na wzgórzu…

Uwaga na huk! Codziennie o godz. 12 ze Wzgórza Zamkowego słychać wystrzał armatni. Oznajmia on mieszkańcom, że nastało południe i czas myśleć o przerwie i jedzeniu. Tradycja wystrzału jest związana z angielskim lordem, który przed laty strzelając z armaty informował swoją żonę, że czas już wracać z targowiska na obiad z mężem. Aktualnie strzela się petardą hukową, ale wciąż jest to donośny sygnał, że zbliża się pora jedzenia. Niech was nie zmyli strzał 1 kwietnia, kiedy to w ramach żartu słychać go o godz. 11 lub 13.

Na Wzgórzu Zamkowym znajdują się obok siebie dwa cmentarze. Pierwszy to cmentarz żydowski, a drugi katolicki. Na tym drugim spoczywa m.in. rodzina Lenval pochodząca z Polski. Baron Lenval był fundatorem szpitala dziecięcego, który do dziś funkcjonuje na Promenadzie Anglików w połowie drogi między lotniskiem, a centrum. Nieopodal grobowca Lenvalów spoczywa zaś Emil Jellinek, współzałożyciel marki Mercedes, który właśnie na Lazurowym Wybrzeżu wygrywał pierwsze wyścigi samochodowe.

Promenada Anglików

Nicea jest najbardziej kojarzona chyba właśnie z tą atrakcją. Promenada Anglików ciągnie się na prawie 7 km, od Wzgórza Zamkowego, aż po lotnisko zbudowane na terenie wydartym morzu. Dla ścisłości warto dodać, że promenada zaczyna się w okolicy nicejskiej opery, ale cały ten nadmorski deptak od Wzgórza Zamkowego traktowany jest jako Promenada Anglików.

Swoją nazwę promenada wzięła oczywiście od Anglików, którzy niemalże masowo zimowali na Lazurowym Wybrzeżu już w XVIII w. Zjeżdżała tu wtedy cała arystokracja, łącznie z koronowanymi głowami. Nieregularnym brzegiem morza nie dało się wygodnie spacerować, dlatego w 1820 r. Anglicy zrzucili się na budowę pierwszego odcinka nadmorskiej promenady.

Spacerując Promem (tak w skrócie mówimy w Nicei na promenadę), warto odnaleźć kilka ciekawych atrakcji. Idąc od Wzgórza Zamkowego w stronę lotniska będą to kolejno: miniaturowa Statua Wolności (ostatnia kopia z pracowni Bartholdiego, stoi tuż przed operą), ogromny pomnik przypominający pionowo ustawione szyny kolejowe lub wykałaczki (Neuf Lignes Obliques, dzieło Veneta symbolizujące przyłączenie Nicei do Francji w 1860 r.), pomnik anioła na cokole (to z kolei grecka bogini Nike, od której miasto wzięło swoją nazwę), luksusowe i zabytkowe hotele.

To właśnie hotele są najważniejszą pamiątką po niezwykłych czasach La Belle Epoque w Nicei i spędzających tu zimę Anglikach. Do najstarszych należą dwa przypominające kamienice mieszczańskie: Westminster i West-end. Zupełnie inaczej wygląda z kolei Hotel Śródziemnomorski (Palais de Méditerranée), którego monumentalna bryła od razu sugeruje, że powstał dla Amerykanów. Najciekawszym z hoteli jest jednak Le Negresco, instytucja sama w sobie.

Hotel Le Negresco (37 Promenade des Anglais) w Nicei to niemalże hotel muzeum. Inicjatorem jego powstania był dyrektor kasyna w Nicei, Henri Negresco. Obiekt otwarto w 1913 r. Znajduje się w nim ogromny kryształowy żyrandol stworzony na zamówienie cara Mikołaja II, który nie odebrał go z powodu Rewolucji Październikowej. W hotelu mieści się restauracja Le Chantecler szczycąca się dwiema gwiazdkami w przewodniku Michelin.

W Negresco nocowało mnóstwo znanych ludzi, np. Michael Jackson, Dali, Księżna Grace z Monako, Beatlesi, Louis Armstrong i Elton John. W latach 1957 – 2019 hotel był własnością Jeanne Augier, która zgromadziła w nim ogromną kolekcję dzieł sztuki. Od jej śmierci w styczniu 2019 r. obiektem zarządza organizacja powołana jeszcze za życia właścicielki.

W 1927 r. na Promenadzie Anglików zmarła sławna tancerka Isadora Duncan, uduszona szalem, który wkręcił się w szprychę jej auta. Według wielu informacji miało to miejsce właśnie przed hotelem Negresco. Tuż obok hotelu znajduje się Muzeum Massena z ładnym ogrodem, ciekawą kolekcją sztuki i pamiątek (także napoleońskich) oraz oryginalnym wystrojem na parterze (koniec XIX w.)

Ostatnią atrakcją, którą warto zobaczyć spacerując po Promie jest szpital Lenval (57 Avenue de la Californie). Powstał pod koniec XIX w. dzięki fundacji Barona Lenvala, polskiego przedsiębiorcy mieszkającego z rodziną w Nicei. Po stracie ukochanego syna Lenval postanowił zadbać o dzieci potrzebujące opieki medycznej fundując placówkę. Szpital działa do dzisiaj. Na oddziale położniczym swoje bliźniaki urodziła tam w 2008 r. Angelina Jolie.

Stary Port w Nicei

Nicejski Stary Port to miejsce przyjemne na spacer. Można do niego dotrzeć z Placu Garibaldiego lub iść brzegiem morza z Promenady Anglików, następnie obchodząc Wzgórze Zamkowe. Port w tym miejscu istnieje dopiero od połowy XVIII w., a o jego budowie zadecydował w 1748 r. król Sardynii, Karol Emanuel III.

Do portu dojeżdża tramwaj T2 z lotniska, jest to więc kolejny sposób, aby dotrzeć w te okolice Nicei. Poza spacerem obok luksusowych jachtów i małych łodzi rybackich, warto odwiedzić w porcie zakład produkujący słodycze – Confiserie Florian (14 Quai Papacino). Tuż obok znajduje się kwartał z antykami.

Warto wiedzieć:

• Z okolicy portu odjeżdża autobus 607 do Monako. To dawna linia 100, która jeździła aż do Menton. Kupując bilet u kierowcy za 2,50 euro można się w Monako przesiąść na autobus 608 do Menton. Autobus 607 z Nicei odjeżdża z centrum miasta, a przystanek w porcie znajduje się na ulicy Rue Arson.
• Latem oba brzegi portu niedaleko wyjścia na pełne morze łączy darmowa przeprawa łodzią (Lou Passagin).
• Niedaleko portu znajduje się Bulwar Lecha Wałęsy (Nicea jest miastem partnerskim Gdańska).

Dzielnica Cimiez, Nicea

Cimiez to dzielnica Nicei, która jest atrakcją leżącą poza głównym szlakiem turystycznym. Spotkamy tam za to mieszkańców miasta chcących odpocząć od codziennego zgiełku. Są tu jednak dwa miejsca przyciągające turystów: Muzeum Matisse’a i Muzeum Chagalla. Obie placówki warto odwiedzić, a potem wybrać się na spacer po dzielnicy, podziwiając jej architekturę z okresu La Belle Epoque.

W Cimiez nie brakuje atrakcji, które umilą spacer. Są tu ruiny antycznego amfiteatru oraz rzymskiej osady Cemenelum, jest piękny przyklasztorny ogród franciszkański, gaj oliwny oraz widoki na całe miasto. Klasztor w Cimiez jest połączony z kościołem z XV w., w którym znajdują się obrazy Louisa Bréa: Piéta (tryptyk z 1475 r.), Ukrzyżowanie (ok. 1512 r.) i Opłakiwanie (1515 r.) oraz marmurowy krzyż z 1477 r.

Nic dziwnego, że właśnie tutaj w luksusowych hotelach lub własnych willach zimowała arystokracja angielska ponad 100 lat temu. Wśród najznamienitszych gości należy wymienić królową Wiktorię, dla której zbudowano ogromny Hotel Excelsior Regina (można go zobaczyć w pierwszych scenach filmu Rebeka na Netflix, w którym udaje luksusowy hotel w Monte Carlo).

Z Cimiez warto zejść pieszo, zbaczając po drodze na targowisko Liberation. Stoi tam dawny dworzec kolejowy Gare du Sud (35 Avenue Malaussena), który pełni obecnie funkcję hali z licznymi restauracjami, a obok zbudowano nowoczesne kino. To nowe modne miejsce w mieście.

Park Phoenix

Park Phoenix znajduje się tuż obok lotniska i jest ogrodem zoologicznym, botanicznym i lasem tropikalnym jednocześnie. Powstał w 1990 r. i zajmuje 7 hektarów, a jego największą atrakcją jest Zielony Diament (le Diamant Vert) – szklana piramida wysoka na 25 m o średnicy 100 m. Wewnątrz odwzorowano 7 różnych stref klimatycznych, a poza roślinami żyją tam nawet flamingi.

To z pewnością ciekawe miejsce dla rodzin z dziećmi i jedna z możliwości spędzenia czasu w te rzadkie dni, kiedy w Nicei pada. Dodatkowe informacje, w tym ceny biletów na stronie: parc-phoenix.org. Warto dodać, że tuż obok znajduje się Muzeum Sztuki Azjatyckiej, które można zwiedzić w cenie biletu do Park Phoenix.

Wzgórze Mont Boron

Mont Boron to wzgórze oddzielające Niceę od Villefranche-sur-Mer. Można się na nie wdrapać pieszo lub wjechać samochodem lub autobusem miejskim. Na szczycie jest całkiem spory las, a także wiele ścieżek spacerowych i piękne widoki.

Warto dotrzeć aż w okolice fortu Mont Alban (Chemin du Fort du Mont Alban). Po drodze do tego miejsca swój dom ma Elton John (ostatnia posiadłość po lewej stronie przed fortem). Stojąc obok fortu można podziwiać piękny widok na półwysep miliarderów Cap Ferrat oraz miasteczko Villefranche-sur-Mer. Z drugiej strony jest z kolei widok na całą Niceę.

Brzegiem morza dookoła wzgórza Mont Boron biegnie urocza ścieżka spacerowa. Zaczyna się ona skalistą i dziką plażą Coco Beach, a kończy w Villefranche. Po drodze trzeba jednak pokonać sporą różnicę wysokości, bo jeden z fragmentów ścieżki prowadzi tuż przy jezdni.

Muzea w Nicei

Nicejskie muzea to duma mieszkańców. W mieście jest mnóstwo placówek muzealnych i nie są to miejsca ze starymi zakurzonymi eksponatami. Muzea w Nicei eksponują dzieła swoich wybitnych mieszkańców, jak chociażby Matisse’a czy Chagalla, a w zbiorach znajdują się także prace Polaków.

Do najpopularniejszych muzeów należą z pewnością: Muzeum Matisse’a, Muzeum Chagalla, Muzeum Sztuk Pięknych, Muzeum Sztuki Naiwnej, Pałac Lascaris, Muzeum Massena, Muzeum Sztuki Współczesnej i Nowoczesnej.

Pytany o zdanie zawsze polecam zobaczyć dzieła Marca Chagalla, w obiekcie, którego powstanie nadzorował sam artysta. Z kolei sztuki piękne zgromadzone są w pięknym pałacu, który od 2014 r. podziwiam z tarasu. Nie to wpływa jednak na moją decyzję o polecaniu tego miejsca. W środku można zobaczyć wspaniałe dzieła m.in. lokalnych artystów, a także ceramikę Picassa. Osoby chcące zobaczyć w Nicei dzieła Nikifora odsyłam zaś do Muzeum Sztuki Naiwnej. Są tam prace jeszcze innych Polaków lub Francuzów polskiego pochodzenia.

Wstęp do muzeów w Nicei jest płatny. Dostępne są bilety umożliwiające zwiedzenie większości placówek w ciągu doby lub dwóch, a także bilety tygodniowe. O szczegóły należy pytać w kasach w placówkach.

Nicejskie plaże

Plaża w Nicei jest długa na 5 km i dość szeroka. Niestety w całości jest ona pokryta kamieniami, dlatego do plażowania trzeba się odpowiednio przygotować. Przydają się specjalne gumowe buty lub sandały do pływania oraz mata do leżenia. Na plaży dostępne są przez cały rok bezpłatne prysznice z zimną wodą. Z plaży można korzystać bezpłatnie. Na plażach publicznych obowiązuje zakaz palenia papierosów i przebywania ze zwierzętami (chyba, że miejsce jest oznaczone jako dostępne dla psów).

Płatne odcinki plaży to restauracje z leżakami. W takim miejscu mamy dostęp do pełnej infrastruktury: toalet, prysznica z ciepłą wodą, płatnych leżaków, baru i restauracji. W szczycie sezonu leżaki najlepiej rezerwować, bo wszystkie są zajmowane, jak tylko restauracja się otworzy. Ceny zależą od miejsca – im dalej od centrum, tym taniej. Należy się liczyć z opłatą w wysokości ok. 18-25 euro za dzień wypożyczenia leżaka.

Szukając w Nicei miejsca nad wodą, z którego korzystają przede wszystkim wtajemniczeni mieszkańcy, warto udać się za Stary Port na skalistą Coco Beach. Nie ma tam zbyt wiele miejsca, ale z pewnością jest to uroczy teren nad samym morzem.

Winnice w Nicei

Na terenie miasta znajdują się winnice produkujące lokalne wino z miejskiej apelacji Bellet. Powstają tu dobre wina białe, a także różowe i czerwone. Szczególnie warto odwiedzić winnicę Château de Cremat (442 Chemin de Crémat, 06200 Nice), która znajduje się na wzgórzach nad Niceą.

Jest to posiadłość z czerwonym zamkiem, który dawniej należał do przyjaciółki Coco Chanel. Właśnie tu projektantka miała zobaczyć swoje przyszłe logo. Słynne odwrócone CC pochodzące od nazwy posiadłości wciąż widnieje nad drzwiami wejściowymi do budynku.

Poza degustacją można również umówić się na zwiedzanie odrestaurowanych wnętrz, w których znajdują się oryginalne meble z paryskiego apartamentu Chanel. Przy odrobinie szczęścia zobaczymy też dwa długie tunele wykopane 2000 lat temu przez rzymskich żołnierzy, w których do dzisiaj przechowuje się wino i oliwę. Dzięki nim Château de Cremat należy do najstarszych winnic we Francji.

Noclegi w Nicei

Jak przystało na topową światową destynację turystyczną, w Nicei baza noclegowa jest bardzo rozbudowana. Co ciekawe, nie ma tu jednak wielu luksusowych hoteli, z których słynie przede wszystkim Monte Carlo, Cannes i Saint-Tropez. Luksusowe hotele w Nicei to Negresco (chyba najbardziej kultowy hotel w regionie), Hyatt Regency oraz Boscolo.

Średnia cena za dobę w hotelu w Nicei to ok. 65 – 75 EUR. Oto polecane hotele w Nicei w różnych standardach:

• Hotel Lepante
• Hôtel des Flandres
• Le Petit Trianon
• Hotel De La Mer
• Hotel Solara
• Hotel Locarno
• Best Western Hotel Massena
• Hôtel West End Promenade
• Grand Hotel Le Florence – Nice
• Aston La Scala
• Westminster Hotel & Spa
• Beau Rivage

Szukając taniego noclegu warto zainteresować się hostelami, np. Hostel Ozz Nice i Hostel Villa Saint Exupery Beach. Ceny w tych miejscach wynoszą ok. 30 EUR za dobę, a w promocji nawet mniej.

Nie można też pominąć ogromnej oferty apartamentów prywatnych. Można je znaleźć np. w serwisie Airbnb. Przyjemnymi apartamentami w Nicei zarządza sympatyczna Polka – Magda, z którą można się skontaktować przez Facebook: Nissa Bella Holiday Rentals.

Co i gdzie zjeść?

Nicea to miasto, w którym można zjeść dania z całego świata. Z uwagi na bliskie w przeszłości związki z Włochami jada się tu dużo pizzy i makaronów. Najsłynniejsza jest jednak sałatka nicejska znana na stołach całego świata. Daniem typowym dla regionu jest również Socca – naleśnik z mąki z ciecierzycy, który posypany pieprzem sprzedaje się na targowiskach. Popularna jest też przekąska Pissaladiere (karmelizowana cebula na cieście), Petits Farcis (klopsiki na grillowanych warzywach) oraz Pan Bagnat, nazywany także nicejskim hamburgerem.

Aż 15 lokalnych dań opisałem tutaj: Co i gdzie zjeść na Lazurowym Wybrzeżu? W tym artykule znajdziesz też adresy miejsc, w których można zjeść lokalne potrawy.

Jeśli szukasz dobrych restauracji serwujących różne, nie tylko lokalne dania, warto odwiedzić te miejsca (kolejność przypadkowa):

• Marcel. Bistro chic, 11 rue de l’Abbaye – kuchnia francuska. Szczególnie polecam gulasz z policzków wołowych duszonych w czerwonym winie (daube), na przystawkę żabie udka lub ślimaki, a na deser crème brûlée.
• Acchiardo, 38 rue Droite – kuchnia francuska i lokalna. To rodzinny lokal – instytucja i jedna z najbardziej znanych restauracji w mieście. Czynna tylko w dni robocze!
• Le Safari, 1 Cours Saleya – kuchnia lokalna i francuska. Restauracja na targowisku Cours Saleya z dobrą opcją menu na obiad w południe. Można skomponować zestaw w dobrej cenie składający się z lokalnych dań.
• Du Gésu, 1 Rue du Jésus – restauracja na Starym Mieście z lokalnym i francuskim jedzeniem i świetnymi deserami.
• La Rossettisserie, 8 Rue Mascoïnat – miejsce dla mięsożerców z krótką kartą dań i świetnymi winami.
• Lavomatique, 11 Rue du Pont Vieux – restauracja serwująca dania w stylu tapas. To nowoczesna kuchnia francuska, nie zapomnij o rezerwacji!
• Cafe de Turin, 5 Plac Garibaldiego – jedna z najstarszych restauracji w Nicei. Serwuje przede wszystkim świeże owoce morza.
• Le Bar des Oiseaux, 5 Rue Saint-Vincent – wyśmienita kuchnia francuska.
• Olive&Artichaut, 6 Rue Sainte-Reparate – kuchnia francuska z lokalnych produktów.
• Illia Pasta, 4 Rue Droite – lokal prowadzony przez sympatycznego Włocha, który na miejscu produkuje makarony i sosy do nich.
• Di Più, 85 Quai des États-Unis – restauracja włoska. Nie przyjmują rezerwacji, ale w kolejce czeka się tu zaledwie ok. 10 min. Duże i smaczne porcje, szybki serwis.
• L’Antica, 13 Avenue Auber – świetna restauracja dla mięsożerców. Mięsa pieką na grillu, a podawane do nich warzywa są pyszne.

Nie przegap: Przewodnik kulinarny po Nicei PDF (ebook)!

Po dobrym jedzeniu warto wybrać się na pyszne lody na deser! Osobiście polecam: AZZURRO Artisan Glacier (1 Rue Sainte-Reparate), Cesar Milano (43 Avenue Jean Médecin) i Oui, jelato (5 Rue de la Préfecture). Największy wybór smaków oferuje z kolei Fenocchio (kilka lokali, np. 2 Pl. Rossetti).

Na apero przed kolacją warto wybrać się na drinka do tych lokali:

• Movida, 41 Quai des États-Unis – bar z balkonem z widokiem na Promenadę Anglików i Zatokę Aniołów. Warto też odwiedzić sąsiednie bary z równie pięknym widokiem.
• La Cave du Cours, 24 Rue Barillerie – winiarnia serwujące lokalne wina biologiczne i naturalne. Do zamówionego kieliszka serwowane są drobne przekąski (bez dodatkowych kosztów).
• Le Bateleur, 12 Cours Saleya – lokal z ogromnym wyborem piw z różnych krajów i przekąsek do nich.
• Les Distilleries Idéales, 24 Rue de la Préfecture – bar w stylu kolonialnym.
• La Havane, 32 Rue de France – restauracja z kuchnią egzotyczną, bar z drinkami i miejsce, gdzie można też potańczyć w rytm kubańskiej muzyki.
• Bary na dachach hoteli: La Terrasse Restaurant (hotel Le Méridien, 1 Promenade des Anglais), Farago on the roof (AC Hotel by Marriott, 59 Promenade des Anglais), Calade Rooftop Restaurant (hotel Radisson Blu 223 Promenade des Anglais), Le Moon Bar (hotel Aston La Scala, 12 Avenue Félix Faure), Skylounge Nice Bar & Rooftop (hotel Mercure, 28 Avenue Notre Dame).
• Modna i gwarna jest także ulica Bonaparte (niedaleko portu), pełna barów i restauracji.

Transport publiczny i dojazd z lotniska w Nicei

Na transport publiczny w Nicei składają się trzy linie tramwajowe (T1, T2, T3) oraz autobusy miejskie. Na całą komunikację obowiązuje ten sam bilet SOLO (1,70 euro), który można kupić w automatach na przystankach tramwaju oraz u kierowcy. Bilet ładuje się na plastikową kartę wielorazową dostępną za 2 euro (kaucja) przy pierwszym zakupie. Można ją potem zwrócić w biurze przewoźnika i odzyskać kaucję Dostępne są także bilety na dłuższy termin, m.in. dobowe i tygodniowe. Warto jednak wiedzieć, że Niceę łatwo zwiedza się pieszo. Skasowany bilet jest ważny przez 74 minuty i umożliwia przesiadki. Bilet przykładamy do kasowanika przy każdym wejściu do pojazdu, także w czasie przesiadki.

Aktualne ceny i dodatkowe informacje znajdują się na stronie przewoźnika: lignesdazur.com.

Jednym z najprzydatniejszych połączeń jest z pewnością linia tramwaju T2, która zapewnia dojazd z lotniska w Nicei aż do Starego Portu, przez centrum miasta (obok Placu Massena oraz Placu Garibaldiego można się przesiąść na linię T1). Niestety automat biletowy na lotnisku wydaje tylko karty w cenie 10 euro, na których jest już bilet w dwie strony. Warto wiedzieć, że do przystanku Grand Arenas tramwaj z lotniska kursuje za darmo. Tam z kolei w automacie można kupić zwykły bilet za 1,70 euro + karta plastikowa wielorazową 2 euro.

Nicea jest świetnie skomunikowana z atrakcjami w okolicy. Autobusem nr 607 (dawniej 100) ze Starego Portu można dojechać do Monako Monte Carlo, a tam przesiąść się na autobus 608 do Menton, a autobusem nr 620 (dawniej 200) z przystanku Park Phoenix (obok lotniska) można dojechać do Antibes i Cannes. Z kolei autobus 655 (dawniej 400) łączy miasto z Saint-Paul de Vence oraz Vence (uwaga: od wiosny 2023 odjeżdża z okolic dworca kolejowego w Cagnes-sur-Mer), a 650 (dawniej 500) dojeżdża do Grasse, światowej stolicy perfum. Bilet na wszystkie te linie kosztuje 2,50 euro, można go kupić u kierowcy.

Planując skorzystać z połączeń międzymiastowych oraz transportu miejskiego na dojazd do ich przystanków, warto rozważyć zakup biletu Ticket Azur za 2,50 euro. Jest on dostępny w automatach na przystankach tramwajowych i umożliwia dojazd autobusem lub tramwajem do przystanku odjazdu autobusu np. do Cannes czy Monako, a potem przesiadkę z tym samym biletem.

Dodatkowe informacje o połączeniach do atrakcji poza Niceą znajdują się na stronie zou.maregionsud.fr. Przydatny może być również autobus ekspresowy z lotniska do Monako, Menton, Cannes i innych miast. Podróż nim jest stosunkowo droga, ale szybka, bo linie ekspresowe korzystają z autostrady. Szczegóły: niceairportxpress.com.

Z Nicei do Monako, Menton, Cannes, Antibes, Tulonu, Marsylii, Paryża i innych miast można też dojechać pociągiem regionalnym (TER) oraz TGV. Główny dworzec w Nicei nazywa się Nice Ville, a dworzec najbliżej lotniska to Nice St. Augustin. Strona kolei państwowych: oui.sncf.

Informacje praktyczne

Najlepszy czas na zwiedzanie Nicei jest wiosną oraz jesienią. Latem jest zbyt gorąco na długie spacery. Do połowy października woda w morzu jest ciepła, ale w Nicei ludzie kąpią się przez cały rok. Warto jednak pamiętać, że Lazurowe Wybrzeże to nie tropiki. Zimą temperatura spada w Nicei nocą nawet do +3-4 stopni. Za dnia będzie to ok. 13-16 stopni w cieniu.

Nicea i Lazurowe Wybrzeże nie są regionem niebezpiecznym, ale należy tu uważać na złodziei. Turysta zawsze jest łatwiejszym łupem, a ponieważ Nicea jest popularną destynacją turystyczną, w sezonie grasuje tu wielu kieszonkowców.

Niestety w mieście nie ma zbyt wielu toalet publicznych, a dostępne są płatne (zwykle ok. 0,50 euro). Warto o tym pamiętać pijąc wino w kawiarni lub kończąc posiłek w restauracji.

W Nicei znajduje się mnóstwo kościołów i kaplic, ale jedna świątynia znacznie się wyróżnia. To Sobór św. Mikołaja (Avenue Nicolas II), prawosławna cerkiew, którą zbudowano w miejscu śmierci młodego carewicza Mikołaja (najstarszego syna cara Aleksandra II), który przyjechał do Nicei, by wyleczyć gruźlicę. Niestety zmarł w kwietniu 1865 r.

Atrakcje w okolicy

Dookoła Nicei znajduje się mnóstwo najciekawszych atrakcji Lazurowego Wybrzeża. W stronę Włoch są to m.in. Monako i Menton, na północ Alpy Nadmorskie i kaniony wyżłobione przez rzeki spływające z gór do morza, a na zachód Cannes, Grasse i Saint-Tropez.

W pobliżu Nicei znajduje się też wiele pięknych średniowiecznych miasteczek, jak chociażby Eze Village, Villefranche-sur-Mer, Cagnes-sur-Mer, Roquebrune-Cap-Martin, Saint-Paul de Vence, Vence, Antibes i Tourette-sur-Loup.